Τρίτη 28 Ιουλίου 2015

ΤΟ ΛΑΘΟΣ : ΧΡΗΣΗ Α΄ ΚΑΙ Β΄ ΠΡΟΣΩΠΟΥ



Το α΄ και β΄ πρόσωπο είναι ακατάλληλο στο αποδεικτικό δοκίμιο

Το α΄ και β΄ πρόσωπο χρησιμοποιείται στη φιλική επιστολή ή στο ημερολόγιο . Ωστόσο δεν αρμόζει στο ύφος ενός αποδεικτικού δοκιμίου .

Μπορείτε να εντοπίσετε την αδυναμία που εμφανίζεται στις παρακάτω παραγράφους ;

·         Όταν εσύ έχεις ρατσιστικές αντιλήψεις και μισείς τους αλλοδαπούς , γίνεσαι και εγκληματίας , ή , το λιγότερο , ανατρέπεις την κοινωνική συνοχή .  
·         Νομίζουμε όλοι μας πως όσο περισσότερα υλικά αγαθά καταναλώνουμε , αποκτούμε ευμάρεια στη ζωή μας , δηλαδή άνεση , πολυτέλεια και οτιδήποτε χαρακτηρίζει το σημερινό πολιτισμένο άνθρωπο . Όμως , δεν αρκούμαστε σε αυτά , αλλά με κάθε μέσο και κάθε τρόπο , προσπαθούμε να αποκτήσουμε και άλλα , όσο μπορούμε περισσότερα . 

Τα Λάθη : Η χρήση του α΄ και β΄ προσώπου δημιουργεί μία οικειότητα ανεπίτρεπτη για το αποδεικτικό δοκίμιο . Κυρίως η χρήση του β΄ προσώπου είναι τελείως λανθασμένη , ενώ η χρήση του α΄ πληθυντικού πρέπει να γίνεται πολύ μετρημένα , αν δεν μπορεί να   αποφευχθεί .

Τρόπος αποκατάστασης του κειμένου

1ο  βήμα : Κάνουμε χρήση τριτοπρόσωπης γραφής .
2ο  βήμα : Χρησιμοποιούμε την αφηρημένη έννοια που προέρχεται από το ρήμα και στη συνέχεια χρησιμοποιούμε ένα από τα ρήματα των τεσσάρων κατηγοριών .

·         Οι ρατσιστικές αντιλήψεις και το μίσος εναντίον των αλλοδαπών οδηγούν σε πράξεις εγκληματικές ή , το λιγότερο , στην ανατροπή της κοινωνικής συνοχής .
·         Υπάρχει η πεποίθηση πως όσο περισσότερα υλικά αγαθά καταναλώνει κανείς , αποκτά ευμάρεια στη ζωή του , δηλαδή άνεση , πολυτέλεια κι οτιδήποτε χαρακτηρίζει το σημερινό πολιτισμένο άνθρωπο . Όμως , δεν θεωρείται αρκετό αυτό , αλλά με κάθε μέσο και κάθε τρόπο , καταβάλλεται προσπάθεια απόκτησης και άλλων , όσο το δυνατόν περισσότερων .  

Παρατήρηση : Το γ΄ ενικό και γ΄ πληθυντικό πρόσωπο είναι τα καταλληλότερα πρόσωπα για το δοκιμιακό λόγο . Με αυτά επιτυγχάνονται η αναγκαία γενίκευση , η απαραίτητα αποστασιοποίηση και η αντικειμενικότητα του λόγου ο οποίος επιδιώκει να πείσει .

ΤΟ ΛΑΘΟΣ : ΜΑΚΡΟΠΕΡΙΟΔΟΣ ΛΟΓΟΣ



Ο μακροπερίοδος λόγος

Δημιουργεί πολλά νοηματικά προβλήματα , αφού δεν μπορεί πάντα να ελεγχθεί ούτε συντακτικά ούτε εκφραστικά . Επιπλέον , λόγω της πληθώρας των μετοχικών ή δευτερευουσών προτάσεων .  τελικά υποβαθμίζεται η αξία των επιχειρημάτων .

Μπορείτε να εντοπίσετε την αδυναμία που εμφανίζεται στην παρακάτω παράγραφο ;

  • Αποτέλεσμα της ανάπτυξης των συγκοινωνιακών μέσων είναι και η μείωση των αποστάσεων που συντέλεσε στην άμεση επικοινωνία των ανθρώπων που οδηγεί στην πλήρη γνώση της παγκόσμιας κατάστασης άρα και τη δυνατότητα επέμβασης στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα με σκοπό την προσπάθεια επίλυσης των διάφορων προβλημάτων επιτυγχάνοντας έτσι την καλύτερη συμβίωση των ανθρώπων και των λαών .
  • Αφετέρου , η ανάπτυξη της τεχνολογίας αποτέλεσε το κλειδί της απαλλαγής του ανθρώπου από τη βασανιστική επιρροή που ασκούσαν οι φυσικές δυνάμεις πάνω του , συμβάλλοντας στη διευθέτηση και κατεύθυνση των νερών των ποταμών και καταλήγοντας στην εκμετάλλευση της ηλιακής και αιολικής ενέργειας , η οποία ήταν ο βασικός λόγος για τον οποίο ο άνθρωπος έθεσε στην υπηρεσία του στοιχεία που ο ρόλος τους ήταν αναντικατάστατος , ώστε να πετύχει αναβάθμιση της ποιότητάς της .
  • Τέλος θα ήταν παράλειψη εάν δεν αναφέρουμε τη μόρφωση και την καλλιέργεια γιατί μ’ αυτές επιτυγχάνεται η εύρυνση των γνωστικών οριζόντων του ανθρώπου με αποτέλεσμα να απαλλάσσεται από δεισιδαιμονίες και προκαταλήψεις αποκτώντας συναισθηματική ωριμότητα ,που σημαίνει ότι το άτομο έχει το σθένος να ελέγχει τα πάθη του και να είναι κατάμεστος από αγωνιστικότητα και δραστηριοποίηση όπου με αυτά τα δύο επιτυγχάνει να νιώσει ευτυχής και έτοιμος να επιλύσει σε κάθε πρόβλημα που τον απασχολεί .

Τα Λάθη : Η συσσώρευση μετοχικών και δευτερευουσών προτάσεων οδηγεί σε ποικίλα εκφραστικά λάθη , ενώ ο λόγος ασφυκτιά στα στενά πλαίσια της περιόδου .

Τρόπος αποκατάστασης του κειμένου

1ο  βήμα : Μετατρέπουμε σε κύριες προτάσεις τις δευτερεύουσες και τις μετοχικές .
2ο  βήμα : Προσέχουμε ιδιαίτερα τη σύνδεση των νέων περιόδων ώστε αυτή να ανταποκρίνεται στα συμφραζόμενα .
3ο  βήμα : Μπορούμε να χρησιμοποιούμε την άνω τελεία .

  • Αποτέλεσμα της ανάπτυξης των συγκοινωνιακών μέσων είναι και η μείωση των   αποστάσεων . Αυτό επέφερε την άμεση επικοινωνία των ανθρώπων και οδήγησε στην πλήρη γνώση της παγκόσμιας κατάστασης . Δόθηκε λοιπόν η δυνατότητα επέμβασης στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα με σκοπό την προσπάθεια επίλυσης των διαφόρων προβλημάτων . Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η καλύτερη συμβίωση των ανθρώπων και των λαών .
  • Αφετέρου , η ανάπτυξη της τεχνολογίας αποτέλεσε το κλειδί της απαλλαγής του ανθρώπου από τη βασανιστική επιρροή που ασκούσαν οι φυσικές δυνάμεις πάνω του . Τούτο συνέβαλε στον έλεγχο των φυσικών δυνάμεων , όπως έγινε για παράδειγμα με τα νερά των ποταμών ή την εκμετάλλευση της ηλιακής και αιολικής ενέργειας . Μέσω της τεχνολογίας ο άνθρωπος έθεσε στην υπηρεσία του φυσικές δυνάμεις που ως τώρα δεν μπορούσε να ελέγξει . Έτσι πέτυχε αναβάθμιση στην ποιότητα της ζωής του .
  • Τέλος , θα ήταν παράλειψη εάν δεν αναφέραμε ως τρόπο αντιμετώπισης τη μόρφωση και την καλλιέργεια · μ’ αυτές επιτυγχάνεται η εύρυνση των γνωστικών οριζόντων του  ανθρώπου , με αποτέλεσμα να απαλλάσσεται από δεισιδαιμονίες και προκαταλήψεις . Αποκτά λοιπόν συναισθηματική ωριμότητα , που σημαίνει ότι έχει το σθένος να ελέγχει τα πάθη του και να διαπνέεται από αγωνιστικότητα και να δραστηριοποιείται . Με αυτά τα δύο επιτυγχάνει να νιώσει ευτυχής και έτοιμος να επιλύσει κάθε πρόβλημα που τον   απασχολεί .

ΤΟ ΛΑΘΟΣ : ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ...


 « Πρέπει να … »



Η υπέρμετρη χρήση του « πρέπει » καθιστά το λόγο δογματικό , ενώ αντιθέτως απαιτείται να πείθει κανείς χρησιμοποιώντας πειστική επιχειρηματολογία . Η φράση χρησιμοποιείται σε θέματα που ζητούν τρόπους αντιμετώπισης και , όταν γίνεται κατάχρηση , το συνηθισμένο σχόλιο του διορθωτή είναι : « Πώς θα γίνουν όλα αυτά ; » ή « Πολύ θεωρητικά αυτά που λες » .



Μπορείτε να εντοπίσετε την αδυναμία που εμφανίζεται στις παρακάτω περιόδους ;



Ερώτηση : Πώς μπορεί να διασφαλιστεί η ευνομία σε μία δημοκρατική κοινωνία ; 

Απάντηση : Πρέπει να ψηφιστούν νόμοι . Πρέπει να επιβάλλονται ποινές . Πρέπει να φοβούνται οι εγκληματίες και να αποτρέπονται .

Απάντηση : Αρχικά , κάθε δημοκρατικός πολίτης πρέπει να διακατέχεται από αίσθημα δικαίου . Κι αυτό γιατί η ίδια η δημοκρατία θα πρέπει να στηρίζεται στη δικαιοσύνη και στην απονομή αυτής . Επιπλέον ,θα πρέπει να έχει αίσθημα ευθύνης . Θα πρέπει ,  δηλαδή , να είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και να αντιμετωπίζει τις ευθύνες που φέρει γι’ αυτές . Μια άλλη αρετή την οποία θα πρέπει να έχει ένας πολίτης είναι η αυτογνωσία . Μόνο όταν έχει αυτογνωσία θα μπορεί να σέβεται τους συμπολίτες του , αφού θα σέβεται τον ίδιο του τον εαυτό .

 Ερώτηση : Πως μπορεί ο σύγχρονος άνθρωπος να αποφύγει την αποξένωση .

Απάντηση : Πρέπει να αποφεύγουμε την αποξένωση από τους άλλους ανθρώπους . Γι’ αυτό πρέπει να έχουμε παιδεία και όχι αντιδικίες μεταξύ μας .

Τρόπος αποκατάστασης του κειμένου


1ος τρόπος  : Αντί του πρέπει μπορούμε να χρησιμοποιούμε φράσεις όπως : είναι ανάγκη , είναι σωστό , επιβάλλεται , οφείλει κανείς , είναι απαραίτητο , οφείλουμε , χρειάζεται , επιτακτική κρίνεται η ανάγκη , απαραίτητη προϋπόθεση , θα μπορούσε να βοηθήσει / συνδράμει … . Με αυτά τα ρήματα μειώνεται ο δογματικός τόνος ,  ΟΜΩΣ δεν εξαλείφονται τα εκφραστικά αδιέξοδα και τα κενά στο περιεχόμενο .

2ος τρόπος : Χρησιμοποιούμε ως υποκείμενο των παραπάνω ρημάτων την αφηρημένη έννοια και επιλέγουμε ένα από τα ανωτέρω ρήματα ή ένα από τα ρήματα των τεσσάρων κατηγοριών , ανάλογα με τα συμφραζόμενα . Η πρακτική αυτή προκαλεί τη διαφοροποίηση του ύφους , και δίνει τη δυνατότητα συνέχισης και συμπλήρωσης της επιχειρηματολογίας .

Ένας βασικός τρόπος αντιμετώπισης της εγκληματικότητας είναι η ψήφιση αυστηρών νόμων . Η επιβολή ποινών καλλιεργεί το φόβο σε επίδοξους εγκληματίες και αποτρέπει ως ένα βαθμό τη βία .

Αρχικά , κάθε δημοκρατικός πολίτης οφείλει να διακατέχεται από αίσθημα δικαίου . Κι αυτό γιατί η δημοκρατία στηρίζεται στη δικαιοσύνη και στην απονομή αυτής . Η ευνομία καλλιεργεί το αίσθημα της υπευθυνότητας με αποτέλεσμα να αναλαμβάνει κανείς τις προσωπικές του ευθύνες για όσα πράττει , αλλά και να υφίσταται τις συνέπειες . Η ανάληψη των ευθυνών από τον πολίτη είναι ένδειξη σεβασμού στον εαυτό του αλλά και προς τους συμπολίτες του .

Η αποξένωση από τους άλλους ανθρώπους μπορεί να μειωθεί μέσω της ανθρωπιστικής καλλιέργειας . Η παιδεία θα μεταγγίσει την αξία του ομαδικού πνεύματος και της αλληλέγγυας διάθεσης . Καλλιεργούνται λοιπόν ο σεβασμός στη διαφορετικότητα , η κατανόηση του άλλου και η ανάπτυξη φιλικών σχέσεων . Έτσι αποτρέπεται η αλλοτριωτική αποξένωση .