ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ
ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ
Γ΄ ΤΑΞΗΣ
ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30
ΙΟΥΝΙΟΥ 2006
ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ
ΜΑΘΗΜΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ:
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΓΛΩΣΣΑ
ΣΥΝΟΛΟ
ΣΕΛΙΔΩΝ: ΤΕΣΣΕΡΙΣ (4)
ΚΕΙΜΕΝΟ
Ὁ φανατισμὸς εἶναι
ἀπέραντη δύναμη μὲ διπλὸ πρόσωπο: εὐεργετικὴ καὶ καταλυτική. Εἶναι δύσκολο νὰ τὸν
ἀπορρίψει κανεὶς χωρὶς συζήτηση. Ἂν συμβαίνει συχνὰ νὰ τὸν καταριούμαστε, εἶναι
γιατὶ γνωρίσαμε σχεδὸν μονάχα τὴν καταλυτική του ἱκανότητα. Τὸν εὐεργετικὸ
φανατισμὸ τὸν εἴδαμε σὰν κάτι διαφορετικό: προσήλωση σ’ ἕνα χρέος ἢ σ’ ἕνα ὑψηλότατο
ἰδανικό. Καὶ δὲν τὸν ὀνομάσαμε τότε «φανατισμό». Δὲν μποροῦμε, ὡστόσο, ἂν σωστὰ
κρίνουμε, νὰ παραμερίσουμε τὶς ἀγαθὲς πλευρὲς τοῦ φανατισμοῦ: τὸ πάθος γιὰ τὴν ἀλήθεια,
τὸ πάθος γιὰ τὴν ἔρευνα, τὸ πάθος γιὰ τὴν παιδεία, τὸ πάθος γιὰ τὴν εἰρήνη, ἀνθρώπινες
κορυφώσεις ποὺ δημιούργησαν ἥρωες καὶ μάρτυρες, τὴν πινακοθήκη ποὺ καταυγάζει1
μὲ τὸ φῶς τῶν προσωπικοτήτων της καὶ δικαιώνει συνάμα τὴν ἀνθρώπινη Ἱστορία.
Ἡ συνηθισμένη,
ὡστόσο, μορφὴ τοῦ φανατισμοῦ εἶναι ἀληθινὰ ἀποκρουστική. Ὁ φανατικός, σ’ ὅλες τὶς
ἐποχές, εἶναι στενοκέφαλος καὶ στενόκαρδος. Τὸ ὀπτικό του πεδίο εἶναι
περιορισμένο καὶ τὸ πείσμα του ἀκατανίκητο. Ἀγνοεῖ τοὺς συμβιβασμούς, ἀλλ’ ἀγνοεῖ
καὶ τὶς καλόπιστες κ’ εὐγενικὲς παραχωρήσεις. Φρουρὸς συχνὰ ἑνὸς δόγματος ποὺ ὑποστηρίζει
τὶς ἐξοχότερες ἀρετές, ὅσο προχωρεῖ τὶς χάνει ὁ ἴδιος. Γίνεται ἀπάνθρωπος, ὠμός,
σκαιός2, ἀποθηριώνεται3, γιὰ νὰ ἐξανθρωπίσει τοὺς ἀνθρώπους. Ὁ φανατισμὸς
δημιουργεῖ καταστάσεις βρασμοῦ. Ἀλλὰ βρασμοῦ ἀπὸ ἐμπάθεια, μίσος, ἀκόμη κ’ ἐγκληματικὴ
διάθεση. Ἂς θυμηθοῦμε τὰ ὁλοκαυτώματα κατὰ τὸ Μεσαίωνα καὶ τὴν Ἀναγέννηση.
Θηρία καὶ ὄχι ἄνθρωποι τὰ ἐπραγματοποίησαν.
Ἔπειτα καὶ τοῦτο:
ὁ φανατισμὸς εἶναι μιὰ παραγωγικὴ ἐπένδυση τῶν καιροσκόπων, τῶν μηχανορράφων καὶ
τῶν ἐκμεταλλευτῶν τῆς ἀνθρώπινης καλοπιστίας ἢ καὶ ἀφέλειας· ἀφέλειας ποὺ
φτάνει συχνὰ ἴσαμε τὰ σύνορα τῆς ἠλιθιότητος. Νομίζω, πώς, ὅταν μιλοῦμε γιὰ ἐνάρετο
φανατισμό, θὰ πρέπει νὰ ἐννοοῦμε τὸ φανατισμὸ τῶν ταπεινῶν ἡρώων τῆς ἀλήθειας
καὶ τῆς ἀρετῆς καὶ ὄχι τὸ φανατισμὸ τῶν πληθῶν. Τὰ πλήθη, ὅταν φανατίζονται ἀπὸ
τοὺς ἐπιδέξιους σκηνοθέτες τῶν ἱερῶν πολέμων ἢ τῶν «ἐπικῶν» ἐξορμήσεων, εἶναι
πάντα ἑτερόφωτα, ἄβουλα καὶ καταστροφικά. [...] Οἱ φανατικοὶ ὅποιας μορφῆς εἶναι
οἱ μεγάλοι ἐγκληματίες ποὺ ἔσπειραν τὸν ὄλεθρο ἀπάνω στὴ γὴς καὶ σπίλωσαν ἀνεξίτηλα
τὸ νόημα τοῦ ἀνθρώπου.
Τὸ ὑπόβαθρο τοῦ
φανατισμοῦ εἶναι ἡ αὐθεντία. Αὐτὸ σημαίνει πὼς μέσα στὴ συνείδηση τοῦ φανατικοῦ
εἶναι ἀνάγκη ἀκόμη καὶ ν’ ἀχνογράφεται μιὰ πίστη. Ἢ μιὰ ἀφοσίωση. Φανατικὸς δὲν
εἶναι μόνο ἐκεῖνος ποὺ πιστεύει ἀράγιστα καὶ ἀνεπανόρθωτα. Συνηθέστατα γιὰ μιὰ ὁλόκληρη
ζωή. Ἀλλὰ κ’ ἐκεῖνος ποὺ ἀφοσιώνεται σ’ ἕνα πρόσωπο ἢ σ’ ἕνα θεσμὸ ἢ σὲ μιὰ κατάσταση
ὄχι ἀπὸ πίστη ἤ, γιὰ νὰ εἴμαστε περισσότερο μέσα στὴν ἀλήθεια, λιγότερο ἀπὸ
πίστη καὶ περισσότερο ἀπὸ ἀγάπη. [...] Ὁ φανατικὸς φίλαθλος, ἂς ποῦμε, μπορεῖ
καὶ ν’ ἀρρωστήσει ἢ καὶ νὰ πεθάνει γιὰ τὴν ὁμάδα του· ὄχι πάντα γιατὶ π ι σ τ ε
ύ ε ι πὼς ἡ ὁμάδα του εἶναι ἡ ἀξιότερη· ἀλλὰ γιατὶ εἶναι ἡ ὁμάδα τοῦ τόπου του ἢ
καὶ ἡ ὁμάδα τῶν φίλων του ἢ καὶ ἡ ἀρχαία ὁμάδα ἡ δική του ἢ καί, χωρὶς φανερὴ αἰτία,
ἀπὸ μιὰ μυστικὴ ἀνεξήγητη ἕλξη. Ἡ ἀγάπη, ὁ θαυμασμός, ἡ ἀφοσίωση, ἡ στοργὴ
γεννοῦν φανατισμοὺς σὲ πολλὲς περιπτώσεις ἀδιασάφητους, ἀναβρυσμένους ἀπὸ
μυστικὲς πηγές, ποὺ δύσκολα μποροῦν νὰ τοὺς ἑρμηνεύσουν καὶ νὰ τοὺς
δικαιολογήσουν οἱ ἀμύητοι. Ἔτσι γίνεται φανερὸ τὸ ποσοστὸ τῆς τύφλωσης ποὺ ὑπάρχει
μέσα στὸ φανατισμὸ καὶ ὁ περιορισμένος ἀριθμὸς τῶν πλευρῶν του ποὺ εἶναι ἀληθινὰ
γόνιμες καὶ ὠφέλιμες. Κ’ ἔτσι ἐπίσης γίνεται φανερὸ γιατὶ ὁ ἀφανάτιστος ἄνθρωπος
εἶναι ἕνας πολύτιμος παράγοντας εὐθυκρισίας, καλῆς πίστης, νηφαλιότητας καὶ
σωφροσύνης – δηλαδὴ ὁ ἁρμοδιότερος κριτὴς σὲ κάθε περίπτωση, ὁ ἰδανικὸς ἑλλανοδίκης4,
μορφὴ ποὺ προκαλεῖ τὴν ἐκτίμηση καὶ τὸ σεβασμό.
(Ι. Μ.
Παναγιωτόπουλος, Οι σκληροί καιροί. Η τραγωδία του εικοστού αιώνα, ένατη
έκδοση, Οι Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα 1993, σσ. 89-92.)
1. καταυγάζει:
φωτίζει δυνατά, προσδίδει έντονη λάμψη
2. σκαιός:
τραχύς και σκληρός, προσβλητικός
3. ἀποθηριώνεται:
εξαγριώνεται τόσο, ώστε να συμπεριφέρεται σαν θηρίο
4. ἑλλανοδίκης:
κριτής αγώνων, μέλος της σχετικής κριτικής επιτροπής
Α. Να γράψετε
στο τετράδιό σας την περίληψη του κειμένου που σας δόθηκε (100-120 λέξεις).
Μονάδες 25
Β1. Να
αναπτύξετε σε 70-90 λέξεις το περιεχόμενο του επόμενου αποσπάσματος από το
κείμενο: «[...] ὁ ἀφανάτιστος ἄνθρωπος εἶναι ἕνας πολύτιμος παράγοντας εὐθυκρισίας,
καλῆς πίστης, νηφαλιότητας καὶ σωφροσύνης [...]».
Μονάδες 10
Β2. «Ἡ
συνηθισμένη, ὡστόσο, μορφὴ τοῦ φανατισμοῦ [...] ἀκόμη κ’ ἐγκληματικὴ διάθεση».
Με ποια συλλογιστική πορεία (παραγωγική–επαγωγική) αναπτύσσεται το συγκεκριμένο
απόσπασμα του κειμένου; Να αιτιολογήσετε την απάντησή σας.
Μονάδες 5
Β3. Να
σχηματίσετε πρόταση με καθεμιά από τις επόμενες λέξεις, στο γραμματικό τύπο που
αυτές βρίσκονται μέσα στο κείμενο: καταλυτική, ἐξανθρωπίσει, μηχανορράφων, ἀνεξίτηλα,
εὐθυκρισίας.
Μονάδες 5
Β4.
στενόκαρδος, ἀποθηριώνεται, καιροσκόπων, ἑτερόφωτα, ἑλλανοδίκης: Να σχηματίσετε
μια νέα σύνθετη λέξη, που να έχει ως α΄ συνθετικό της το β΄ συνθετικό των πιο
πάνω λέξεων.
Μονάδες 5
Γ. Με αφορμή
τα συχνά κρούσματα βίας που προκαλούνται σε διάφορες περιοχές από
αλληλοσυμπλεκόμενους οπαδούς ποδοσφαιρικών ομάδων, το πολιτιστικό κέντρο του
Δήμου σας οργανώνει εκδήλωση για τις επιπτώσεις του φανατισμού των ατόμων στην
καθημερινότητά τους. Σε μια δεκάλεπτη ομιλία σας, να επισημάνετε τις αρνητικές
όψεις του φανατισμού στην κοινωνική ζωή και να προτείνετε τρόπους για την
αντιμετώπισή τους (500-600 λέξεις).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.