Κριτήριο Αξιολόγησης
Πολιτικές
συνέπειες της ανιστορικότητας / Η καλλιέργεια του εθνικισμού
1 . Στα σχολικά βιβλία οι απώλειες και οι ήττες σπάνια
αποδίδονται στην απουσία της αρετής της « Ομοψυχίας » και πολύ συχνότερα στην
υπεροχή των εκάστοτε εχθρών ή και την αγριότητά τους , σε τυχαίες συγκυρίες και
στην αδιαφορία των συμμάχων . Δεν εμφανίζεται ποτέ η ευθύνη των εξουσιών που
εκπροσωπούν την εθνική ομάδα για την πρόβλεψη της πολεμικής υπεροχής των «
άλλων » , είτε για την ανεπαρκή πολεμική προετοιμασία του ελληνικού στρατού
προτού εμπλακεί σε πολεμικές περιπέτειες , είτε για την επιδίωξη στόχων που δεν
ήταν εφικτοί ή την ελλιπή προσπάθεια δημιουργίας συμμάχων . Στα βιβλία ιστορίας
, στη θέση της ανεπαρκούς προετοιμασίας π.χ. για τον ελληνοτουρκικό του 1897 ,
η αιτιολόγηση μονομερώς προσβάλλει την υπεροχή και της επιθετικότητα των
οθωμανικών στρατευμάτων , και για την ήττα στη Μικρασία μονομερώς αποδίδει την
καταστροφή στην αγριότητα των Τούρκων και την αδιαφορία των συμμάχων που
φρόντιζαν μόνον τα δικά τους συμφέροντα . Σαν να μην είναι δεδομένα τα
συμφέροντα των άλλων και κυρίως σαν να μην έχει η ηγεσία της εθνικής ομάδας
καμία απολύτως ευθύνη που δεν έλαβε υπόψη της τα συμφέροντα αυτά , που δεν
περιόρισε την παρουσία του ελληνικού στρατού στις περιοχές με ελληνικούς
πληθυσμούς ,που δεν επεδίωξε συμμαχίες … Το έθνος – κράτος εμφανίζεται τραγικό
– θύμα ,απολύτως ανεύθυνο για την μεγαλύτερη ήττα της ιστορίας του .
2 . Η μοιρολατρία στην οποία οδηγεί αυτή η ιδεολογική
κατασκευή πιθανότατα νομιμοποιείται στα μάτια των υπευθύνων για τα σχολικά
βιβλία σαν αναγκαίο αποτέλεσμα στο οποίο οδηγεί ο αυτονόητα νόμιμος στόχος του
εκπαιδευτικού θεσμού να καλλιεργεί τη φιλοπατρία των νέων γενεών . Ωστόσο , η
φιλοπατρία που στηρίζεται στην ταύτιση της εθνικής ομάδας με το θύμα της μοίρας
ή των άλλων ελάχιστα μπορεί να συμβάλει στην υπεράσπιση των συμφερόντων της
κοινωνίας – πατρίδας τους . Η ταύτιση αυτή εμποδίζει την κατανόηση των
κοινωνικών αιτιών που βρίσκονται πίσω
από τις κρατικές πολιτικές , καθώς και των συχνά εσωτερικών αιτιών που
προκαλούν την τάση εκπροσώπων της πολιτικής ηγεσίας να καταφεύγουν στην
εθνικιστική μεγαληγορία . Έτσι καλλιεργείται συναίνεση απέναντι σε τάσεις προς
εθνική δημαγωγία ,που παρεμποδίζει την κατανόηση των πολιτικών και κοινωνικών
αιτιών στα οποία οφείλεται η δημιουργία εθνικιστικών κομμάτων .
3 . Η μοιρολατρία μαζί με την κοινωνική ανισότητα είναι
στις σύγχρονες βιομηχανικές μεγαλουπόλεις ανάμεσα στα σημαντικότερα αίτια της
βίας , τόσο με την έννοια της εγκληματικότητας όσο και με την έννοια της
τρομοκρατίας . Γιατί η φιλοπατρία που καλλιεργούν τα σχολικά βιβλία με την
απουσία ευθύνης του έθνους – θύματος , εντείνει την τάση να νιώθουν οι πολίτες
έρμαια της μοίρας , πράγμα που ενισχύει σε όλα τα πεδία κοινωνικής δράσης την
έννοια του ατομικού ενάντια στο κοινό συμφέρον . Επίσης , αναστέλλει τις τάσεις
παρέμβασης στα κοινά και συμμετοχής των κοινωνικών ομάδων στη διαμόρφωση των
συνθηκών συλλογικής ζωής . Μειώνει την κατανόηση των κοινωνικών αιτιών που
παράγουν φαινόμενα βίας , άρα εμποδίζει την ανάληψη ευθυνών και λιγοστεύει τις
πιθανότητες να τείνουν οι νέες γενιές , προς την κοινωνική δράση με στόχο την
αλλαγή της κοινωνίας . Ακόμα , είναι ένα από τα αίτια της καλλιέργειας
συναίνεσης προς τις αυταρχικές πολιτικές εκδοχές και τη βία . Ανάλογα με τις
συγκυρίες μπορεί να συγκαλύπτει νομιμοποιώντας τις αδικίες του θύματος απέναντι
σε « άλλους » . Τέλος , ευνοεί τη συναίνεση απέναντι στις τάσεις επιβολής των «
σωστών » πολιτικών αντιλήψεων με τη βία και καλλιεργεί στις κοινωνικές ομάδες
είτε την αποδοχή ενδεχόμενων τάσεων προς την παραβίαση των κανόνων του
κοινοβουλευτισμού από αυτόκλητους σωτήρες του έθνους , είτε την αναγνώριση του
δικαιώματος που αποδίδουν στον εαυτό τους ολιγομελείς ομάδες αυτόκλητων
υπερασπιστών του έθνους να επιβάλουν με τη βία στο λαό το συμφέρον του εκείνο
που ο ίδιος ο λαός δεν καταλαβαίνει .
4 . Ίσως το σημαντικότερο είναι ότι η συλλογική
ταυτότητα του θύματος στο όνομα της φιλοπατρίας και η ανευθυνότητα του «
ανάδελφου » έθνους καλλιεργούν μια εθνική ταυτότητα ανασφαλή , εύθραυστή ,
αντιφατική και αμφίθυμη .
Άννα Φραγκουδάκη , Τι είναι η πατρίδα μας
Ερωτήσεις
1 . Να γράψετε την περίληψη του κειμένου
σε 100 – 120 λέξεις .
2 . Να εντοπίσετε ένα επιχείρημα στη 2η
παράγραφο ( προκείμενες και συμπέρασμα ) και να το αξιολογήσετε .
3 . Με ποιο τρόπο έχει αναπτυχθεί η 3η
παράγραφος ;
4 . Να επισημάνετε τις νοηματικές σχέσεις
που δηλώνουν οι διαρθρωτικές λέξεις της 3ης παραγράφου ;
5 . Ποια αποδεικτικά μέσα χρησιμοποιεί η
συγγραφέας στην 1η παράγραφο
;
6 . Με ποια συλλογιστική πορεία
αναπτύσσεται το κείμενο ;
Παραγωγή Λόγου
Στις μέρες μας όσο επιτακτική κρίνεται η ανάγκη ένταξης
της χώρας μας σε υπερεθνικά σύνολα , τόσοι αδήριτη προβάλλει και η ανάγκη
διαμόρφωσης μιας υγιούς εθνικής συνείδησης . Να αναλύσετε την περίοδο σε ένα
αποδεικτικό δοκίμιο 500 – 600 λέξεων .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.